KRÈTTE
Me Krèttar heivilan is ans va d’eltischtn maindlan: s’is der Hailigndraivòltichkait ingebait.
Zbischn de hilzan haiser is a schtaik, as auf ins Vaunar haus, de casa museo, viert.
In deme hause seht man a bi insra d’òltn a vòrt ònt gelep.
De tunkle labe, s’offne vair in der kuchl, bo se gekocht ònt unt gesèlcht, in kòchlouvn in der kòschtibe, de nidern zimmer unt in ausbendige gònk.
In der Krètte geat inser Pòch, der Piave, unter der earschtn prucke viir unt rauscht me Plodar tole in, noch assar va me Zètze oarkimnt.
In òltn zaitn ònt de bòltmònne me Pòche de musle getriftn.
In herbischt ònt se de pame gehòckt unt geschtockt. In binter, pit me schnea, òt man s’holz pit de schlitn ham gezougn, de haiser inzekentn. De musle ònt se verkaft oder in de soge getrok, bo se trame oder vleckn saint bortn.
BORGATA CRETTA
In borgata Cretta si trova una delle cappelle più antiche, dedicata alla SS. Trinità.
Tra le case in legno sale un sentiero che conduce alla Casa museo della civiltà contadina.
In questa abitazione si può vedere come era la vita dei sappadini di un tempo.
Il corridoio buio, il focolare aperto della cucina, dove cucinavano e affumicavano, la stufa in muratura nel tinello, le camere da letto basse e il gabinetto esterno.
In borgata Cretta il nostro fiume Piave scorre sotto il primo ponte dopo essere sceso dalla Val Sesis e prosegue lungo la vallata.
In passato i boscaioli fluitavano i tronchi nelle acque del fiume.
In autunno tagliavano a mano gli alberi e accatastavano il legname. In inverno, con la neve, si trasportava la legna per il riscaldamento a casa con le slitte. Le taglie venivano commerciate o portate nelle segherie, dove venivano trasformate in travi e tavole.